Ga naar de inhoud

Nieuws -

Herziening richtlijn Suïcidaliteit

De richtlijn Suïcidaliteit is de herziene versie van de Richtlijn Suïcidaal Gedrag uit 2012. Deze richtlijn biedt zorgverleners handvatten voor de diagnostiek, behandeling en de preventie van suïcidaliteit. Daarnaast beoogt de richtlijn betere zorg en een hogere levenskwaliteit voor zowel mensen met suïcidaliteit als hun naasten en voor nabestaanden. Je vindt de richtlijn in de Richtlijnendatabase van de Federatie Medisch Specialisten.

Reden voor aanpassing

Sinds de laatste publicatie (2012) is er veel nieuw onderzoek verschenen over de preventie en behandeling van suïcidaliteit. Sinds 2012 is het denken over suïcidaliteit veranderd, is de gezondheidszorg veranderd en vragen wetswijzigingen, zoals de Wet verplichte ggz, om aanpassingen. Recent is ook een wet aangenomen die onze overheid verplicht zich in te spannen om suïcide te voorkomen (de Wet integrale suïcidepreventie). Tegelijkertijd is de erkenning van de belangrijke rol van naasten en de impact die suïcidaliteit op hen heeft sterk gegroeid.

Belangrijkste wijzigingen

De algemene principes van de herkenning, diagnostiek en behandeling van suïcidaliteit zijn ongewijzigd sinds de vorige richtlijn. Dat geldt ook voor de aandacht voor persisterende suïcidaliteit en therapieresistentie. De belangrijkste wijzigingen zijn:

Samenwerking

De richtlijn is herzien op initiatief van de NVvP, onder leiding van de voorzitter Prof. Dr. Aartjan Beekman. De werkgroep die is samengesteld werd vertegenwoordigd door: psychologen (NIP), internisten (NIV), psychotherapeuten (NVP), verpleegkundigen (V&VN), de Nederlandse GGZ, de Ivonne van de Ven stichting, MIND, Stichting 113, Stichting Trimbos- instituut en Stichting Suïcide Preventie Centrum. Financiering is afkomstig van de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten (SKMS).

Bekijk ook

Het laatste nieuws